در کانادا، دو نوع رابطه غیر ازدواجی برای اسپانسرشیپ به رسمیت شناخته می‌شود که افراد در این روابط به عنوان پارتنر شناخته می‌شوند:

1. پارتنر کامن لا (Common-Law Partner)

این نوع رابطه زمانی معتبر است که دو نفر حداقل ۱۲ ماه متوالی بدون وقفه با هم زندگی کرده باشند، اما به صورت رسمی ازدواج نکرده‌اند. شرایطی که باید رعایت شود:

• دو نفر باید در طول این ۱۲ ماه به طور مستمر در یک محل سکونت داشته باشند.

• هرگونه جدایی موقت (مانند سفر کاری یا خانوادگی) قابل قبول است اما نباید طولانی‌مدت باشد.

✅ اگر در خارج از کانادا باشید:

• اگر اسپانسر شهروند کانادا باشد و در خارج از کانادا زندگی کند، می‌تواند برای اسپانسرشیپ پارتنر خود اقدام کند، مشروط بر اینکه پس از دریافت اقامت دائم، در کانادا زندگی کنند.

• اگر اسپانسر مقیم دائم کانادا باشد و خارج از کشور زندگی کند، امکان اسپانسر کردن پارتنر خود را نخواهد داشت.

✅ اگر در داخل کانادا باشید:

• اسپانسر (شهروند یا مقیم دائم) باید در زمان درخواست در کانادا همراه با پارتنر خود زندگی کند.

2. پارتنر الزام‌آور (Conjugal Partner)

در این نوع رابطه، یکی از طرفین تبعه غیر کانادایی است و در خارج از کانادا زندگی می‌کند، اما حداقل به مدت یک سال با فردی که شهروند یا مقیم دائم کانادا است، در یک رابطه متعهدانه بوده‌اند.

این نوع رابطه برای افرادی است که به دلیل موانع قانونی، مذهبی یا فرهنگی نتوانسته‌اند ازدواج کنند یا حداقل یک سال در یک خانه زندگی کنند.

❌ اگر پارتنر در داخل کانادا زندگی کند، شامل این برنامه نخواهد شد.

چالش‌های اثبات رابطه پارتنری برای ایرانیان

در ایران، این دو نوع رابطه از نظر قانونی و شرعی به رسمیت شناخته نمی‌شوند، اما دولت کانادا در صورت ارائه مدارک کافی و اثبات واقعی بودن رابطه، آن را قبول می‌کند.

با توجه به محدودیت‌های قانونی ایران، اثبات این روابط برای شهروندان ایرانی سخت‌تر است. دولت کانادا سخت‌گیری زیادی در برابر رابطه‌های صوری دارد و برای جلوگیری از سوءاستفاده، مدارک معتبر و کافی درخواست می‌کند.